17
door opdedeurmat.nl
Het blijft nog even spannend. Ik heb het mijn teamcoach gemeld als een feit, dat ik (mede) voor de concurrent ga werken. Hij antwoordt dat hij niet hoopt dat het mij of hun problemen gaat opleveren. Dat klinkt nog niet echt geruststellend. Nee, ik hoop het ook niet, daarvoor ben ik teveel aan het werk (en mijn werkomgeving) gehecht geraakt. Aan de andere kant wil ik me vrij voelen om in mijn vrije tijd te doen wat ik wil. Maar zo werkt het natuurlijk niet.
Vervelend, ik wil gewoon werken, zo veel als ik kan. Dat de bedrijven elkaars concurrenten zijn, daar kan ik ook niks aan doen, laat staan dat ik er enige invloed op heb. Financieel hangt mijn leven niet af van de post, maar het verrijkt op een andere manier wel mijn leven. Het ergste wat kan gebeuren? Dat ik ontslagen word bij PostNL. Daar hebben ze (ook) zichzelf mee, maar goed, niemand is onmisbaar, het kan.... In dat geval zal de concurrent me waarschijnlijk wel willen houden, zij hebben geen enkel probleem met het concurrentiegedoe. Maar het zou jammer zijn voor iedereen. En toch wat inkomsten schelen, maar dat staat voor mij op de laatste plaats.
Had ik dan toch maar niks moeten zeggen? Nee, zo zijn we ook niet getrouwd. In geval van slechte afloop hoop ik dat ik in elk geval overtuigd raak van de bezwaren. Want dit gedoe op de postmarkt, daar hebben de meeste mensen niet voor gekozen. Die willen gewoon de goede post in de bus, liefst op tijd.