Wyfosi schreef:Ik ben nog nooit ziek geweest in mijn SANDD-periode, maar als ik op vakantie ben/was, heeft SANDD telkens zonder mokken voor mij vervanging geregeld, daar is totaal niet moeilijk over gedaan. Ze weten ook dat ze mij niet hoeven te bellen om iemand anders te vervangen, omdat dit niet het enigste is wat ik doe. Een extra wijk gaat mij gewoon niet lukken. Maar met vervanging voor mezelf heb ik nog nooit problemen gehad.

anne schreef:Nou, pech dan!
Ik heb zelf gekozen voor Sandd, terwijl, zoals ik al zei, ik van tevoren wist dat er geen zaken zijn geregeld voor de bezorgers. Dan had ik maar niet voor Sandd moeten gaan werken.

@Newman,

Jij kunt ook zelf bepalen voor wie je werkt, mét of zonder voorzieningen voor de bezorgers.
Laat diegenen die dan voor Sandd werken met veel plezier, in hun waarde, dan ze min of meer af te kraken, dat ze dom bezig zijn, door te bezorgen voor een instantie, die niets heeft geregeld voor hun mensen....
Dat is ieders eigen keus, die het bv. als bijbaantje heeft., of het als gezonde beweging ziet en leuk werk vind, en daarbij ook nog verdient, dan het geld aan een dure sportschool te moeten besteden door te gaan sporten.
ik loop en fiets wat af door de wijken; nou heerlijk toch!

Roos Vermeij Tweede Kamerlid Sociale zaken (AOW, pensioenen, arbeidsongeschiktheid en arbo) 070-3182721 schreef:Postmarkt: werkgevers maken er potje van
op 7 oktober 2010

Het stuklopen van de onderhandelingen tussen vakbonden en de nieuwe postbedrijven Sandd, Selektmail en netwerk VSP is slecht nieuws voor de werknemers in de post. De Tweede Kamer voert hierover vandaag een spoeddebat, waarin voor de PvdA twee punten belangrijk zijn: arbeidsvoorwaarden en een eerlijke prijs voor postbezorging.

In Nederland mogen bedrijven succes hebben, graag zelfs, maar niet als dat komt doordat ze hun medewerkers uitknijpen. Toen de postmarkt open werd gesteld voor nieuwe bedrijven, was dan ook de uitdrukkelijke voorwaarde van de PvdA dat er geen situatie zou ontstaan van grootschalige concurrentie op arbeidsvoorwaarden: voor iedereen een nette baan. Dat betekent dat postbezorgers grotendeels (80 procent in 2014) onder een CAO zouden moeten werken. Zo staat het ook in de wet. Als dat niet lukt, moet de minister van SZW ingrijpen; hij moet dan afdwingen dat alle postbezorgers met ingang van het nieuwe jaar een arbeidscontract hebben.

De situatie nu is dat de nieuwe bedrijven op de postmarkt bijna geen personeelslid onder een normaal arbeidscontract in dienst hebben: ze werken met zogenaamde ‘overeenkomsten van opdracht’ (OvO’s), waarmee je onder het minimumloon kan zakken en geen enkele zekerheid hebt. Dat kan niet de bedoeling zijn van een nieuwe postmarkt, die moest zorgen voor lage prijzen, nette dienstverlening en fatsoenlijke arbeidsvoorwaarden. De afspraak was dus: bedrijven spreken met vakbonden af hoe een CAO eruit moet zien, en laten daar ieder jaar meer werknemers onder vallen. Gebeurt dit niet, dan werken alle postbezorgers automatisch per 1 januari onder een CAO doordat de minister dit afdwingt. Nu hebben de werkgevers de onderhandelingen afgebroken en stellen ze tegelijk dat hun bedrijven zullen omvallen als alle medewerkers per het nieuwe jaar onder de CAO vallen.

wikipedia.org schreef:Aangenomen wordt dat het Stockholmsyndroom tot ontwikkeling kan komen in een omstandigheid waar de gijzelnemer absolute controle over de gegijzelde kan uitoefenen en binnen die absolute controle voorziet in de basisbehoeften van het slachtoffer, bijvoorbeeld door het geven van voedsel of beschutting. Voor buitenstaanders is dit een paradoxale situatie, omdat het ook bij de gegijzelde bekend is dat hij zich slechts in een afhankelijke situatie bevindt als gevolg van de acties van de gijzelnemer.