Jan schreef:
Kom aanstaande maandag naar Tilburg, doen we samen een high speed maandagronde. 25 km in drie uur en niet buiten de stad geweest.

Mij te vemoeiend...moet bijkomen van de drukke zaterdag!

Jette schreef: Taak van de depothouder.....
Had haast, omdat ik naar huis wilde, veel post en was er ff klaar mee!

je inzet is juist wat ze van je verwachten, nu nog loon naar arbeid.
Begrijp me niet verkeerd, jij stelt je leven (overdreven uitgedrukt) in de waagschaal voor iemand die daar voor betaald word.

Van ons wordt verwacht, dat als er een belangrijk stuk (post met postZEGEL of roodmerk stempel) over is, EN je kan hem binnen 10 minuten (totaal tijd) nabrengen, DAN dien je die te doen. En als je het niet doet wordt er niemand boos. Maar dat kan regionaal bepaald zijn.
Rouwpost en medische post doen we meestal uit ons eigen al. Roodstempel of niet. Hallmark cards hangt er een beetje vanaf wat voor weer het is en of er iemand toch langs komt op weg naar huis.

Bij ons was iemand een keer vergeten die trombosekaarten bij de post in de grijze tassen te doen. Ik kreeg ze geloof ik 1x in de week. Ik miste ze al wel, maar dacht van 'ach, het ze zullen er deze keer niet bij zitten." Toen ik klaar was met mijn lopen en weer op het depot kwam, werd ik gebeld. Of ik ze niet alsnog wilde doen. Natuurlijk doe je dat, want die mensen moeten toch geprikt worden en mogen natuurlijk hun afspraak niet missen. Ik geloof dat het er 20 waren, misschien iets meer, verdeeld over mijn twee wijken. Ik heb gewacht tot de kaarten nagebracht werden en heb ze alsnog in vliegende vaart rondgebracht. Ik kreeg overigens wel een knuffel en een zoen op mijn wang als beloning van de chauffeur die ze naar het depot bracht. Moest hij overbrengen van de TC.

Ik weet eigenlijk niet hoe het bij ons geregeld was, wat betreft nabrengen. Het kwam eigenlijk niet zo vaak voor. Maar ik denk dat we het wel gedaan zouden hebben, als het om rouwbrieven e.d. zou gaan.

Het verjaardagskaartje van een kind wordt eigenlijk diezelfde dag bezorgd. De trombose post. Rouwkaarten. Post van een ziekenhuis. dat soort dingen. Je weet het als je de post ziet.
Maar de cosmo of voetbal intl doen we gewoon de volgende dag. Ook al is die die-hard voetballer wel in staat om je daarvoor op donderdag de hersens in te slaan want de VI komt op WOENSDAG en wat is het VANDAAG?

jan272 schreef: Ook al is die die-hard voetballer wel in staat om je daarvoor op donderdag de hersens in te slaan want de VI komt op WOENSDAG en wat is het VANDAAG?

lachen, de D.Duck hoort op donderdag, je moest eens weten hoeveel oma's uit hun dak gaan als die er niet bij zit

Afgelopen vrijdag ston deen vrouw volledig te flippen dat ik over de stoep voor haar flat fietste ze dreigte mij dat dit niet mocht. Welja zeg dan moet je net bij mij zijn. Ik moet mn wwerk doen dussuh.... Nou dit werd van haaruit een agressieve toestand, terwijl ze haar hond op t grasveld liet schijten, alsof dat ok is.
Ik suste het maar gaf haar een schouderklop, lees, deze dame was lang en groot en dik. Van, kom op meis ,ik kom hier maar 2 x per week en heel vroeg, jij ziet me nu maar ik zie je anders ook nooit, dus, laat me me werk doen. Ik fiets weer verder.......Wat een gedoe he soms met mensen.

Je hebt erbij die knippen hun tuin ZO dat je makkelijk van huis naar huis kunt glippen.
En je heb erbij die een tweebaans asfaltweg hebben met de buren en als je daar overheen loopt zijn ze in staat om hun AK47 op jouw leeg te schieten. En het vervelende is: je weet van tevoren niet wie redelijk is en wie niet. Dat heeft zijn charme maar sommige mensen kunnen zo door het lint gaan en jou op straat af gaan staan zeiken.
Ja mevrouw, het zal niet meer voorkomen mevrouw. Krijg een enge ziekte mevrouw. Normaal praten over dit soort dingen kan blijkbaar niemand meer.

Ach, zo'n lulhannes had ik ook.
Afgestraft, GEEN brievenbus op alle retourpost.
Nu hangt er netjes 1 aan de rijweg, ik ben klaar met dat soort gasten.

Vorige week werd ik op afstand aangesproken door een vrouw, die amper Nederlands sprak.
Ze was op zoek naar een straat, maar nam niet even de moeite om naar me toe te komen.
De straatnaam kwam me niet bekend voor en ze bleef maar vragen...kon de helft er niet van verstaan.
Heb de hand opgestoken en ben doorgelopen!