ik ook dan maar

1
Hoi allen

Ik ben Nico, woonachtig in omgeving Den Helder en begonnen als december hulp bij PostNl.
Ik ben het forum nog even verder door lezen alvast excuus als ik ergens een vraag of opmerking heb die al over datum zijn of al aan de orde is geweest.

Hoe kwam ik hier op het forum terecht.
Na een reorganisatie in de tak waar ik werkte (grafisch bedrijf) zat ik al 1 jaar en 2 maanden letterlijk achter de geraniums en er moest wat gebeuren.
Na veel gesprekken met UWV kwam er uit om mijn conditie weer op pijl te brengen door een part-time baantje te nemen als postbezorger.
Eerlijk gezegd dacht ik toen WTF, moet ik dat k*t werk gaan doen (ja ik keek op jullie neer)
Na een week was ik blij dat ik weer een geregeld leven kreeg en ging me beseffen dat het eigenlijk best een zware job is.
De leuke kanten kwamen naar voren, ik had de achterliggende periode niet zo gelachen en gekletst met bewoners en collega's.
Ik kwam dus uit mijn isolement en beleef nog elke dag hoe een mooi "beroep" het eigenlijk is.
De lijst met klachten werd opgehangen en of het gespeeld is of niet, ik had er geen en ben met de rayon manager gaan praten.
Nu heb ik een contract aangeboden gekregen en naar alle waarschijnlijkheid zal ik jullie in de toekomst wat vaker lastig vallen op het forum.

En mijn gezin leeft ook weer op door lekker lullig de reclame aan te halen als ik thuis kom.
Dan klinkt spontaan het liedje "varen over de baren" door het huis.

Dat was het even.
Vrl groet
Nico

Re: ik ook dan maar

2
Ha ja zo ben ik er ook ingerold, mijn leuke job op het reisburo hield op en daarvan uit was ik niet van plan te wachten op een zelfde funktie(Reisverslagen schrijven en vertalen).
Dus aan de slag bij de post, toen SMn met flinke grote wijken. Vandaaruit bij Sandd terecht gekomen met ernaast vrijwilligerswerk.
Geen BSO s meer en thuis zijn voor je kroost dat is een pre.

Voor zover ideaal en we krijgen het steeds drukker dus qua tijd kan het goed onder de schooltijden.

Re: ik ook dan maar

3
Welkom 88CE!!
Ik ben van huis uit reisadviseuze. Heb logopedie gestudeerd, kwam niet aan de bak en heb mij om laten scholen op het gebied van het toerisme. Hoop jaartjes in gewerkt, maar ben gestopt toen de jongste werd geboren. Na vier jaar begon het toch weer te kriebelen en toen de jongste naar groep 1 ging, besloot ik weer te gaan werken.

Ik wilde perse thuis zijn als de kids uit school kwamen. Bij de oudste in de klas werkte iemand bij TNT, maar daar hadden ze op dat moment geen baantje vrij. Ze wezen mij toen door naar de concurrent; Selektmail. Die heb ik toen gebeld en via het hoofdkantoor kreeg ik het telefoonnummer van de dichstbijzijnde depothouder. Die gebeld een maandje later was ik al aan de slag. Ik vond het werk zo leuk, dat ik het ben blijven doen. Ik ben later overgestapt naar TNT omdat ik daar meer kon verdienen en zicht had op een vast contract. Ik ben nu weer overgestapt naar Sandd/Postservice, omdat we op ons TNT-depot behoorlijk uitgeknepen werden. Maar het bezorgen vind ik nog steeds heerlijk.

Ik moet eerlijk zeggen dat toen ik voor het eerst voor Selektmail liep, ik eigenlijk ook een beetje moest slikken. Maar daar heb ik me overheen gezet, vooral toen ik overal om mij heen moeders en vutters begon te zien die hetzelfde werk gingen doen.

Het voordeel ook nog van dit werk is dat mijn weerstand ook enorm is verbeterd. Ik ben bijna nooit ziek. En anders is het na een dag of 3 weer over. Super! (Y)

@88CE ik hoop dat het werk je goed zal blijven bevallen en dat je een hoop jaartjes met veel plezier blijft werken! (Y)

Re: ik ook dan maar

6
Dank jullie voor het warme welkom.
yups, nog steeds beleef ik veel plezier aan het bezorgen, en vooral weer een geregeld leven hebben.
Eigenlijk wacht ik er stiekem op dat ik ook eens met bar slecht winterweer moet lopen om te kijken hoe ik er voor sta, of ik er dan nog zo vrolijk bij loop :D

Re: ik ook dan maar

7
@88CE

als je de goede glyders.. onder je schoene hebt kan je elke winter aan.
stel je er gewoon op in dat het dan alles wat langzamer gaat. Neem naast drinken ook Vooral wat te eten mee.
voor onderweg, vooral als het heel koud is.

Het blijft, ook na jaren een pracht ervaring als je zo smorgens rond een uur of 9
de ongerepte witte wereld in stapt van een woonwijk..

en als je er dan uitloopt en je kijkt om en je ziet alleen je eigen voetstappen in de maagdelijke sneeuw.. ;)
cron