postgirl schreef:Je kunt ook in de foetushouding op de grond gaan liggen en bescherm je nek met je armen.

opdedeurmat.nl schreef:....Pfffff....... gelukkig denk ik er zelden bij na. Maar een collega, zelf een groot hondenliefhebster, is vorig jaar ernstig in het gezicht gebeten door een Rottweiler. Waarna bitter weinig actie van PostNL trouwens..... en nog steeds hangen daar de zogenaamd grappige bordjes "pas op hoor, bello heeft nog niet gegeten" (of zoiets). Zo'n baas moesten ze verrot schoppen.

Ik heb verder wat van die bordjes gefotografeerd en gegoogeld en ik kan niet lachen om dit soort hondenhumor. Vaak een beetje dreigend. Mensen gebruiken dit soort bordjes ook om inbrekers af te schrikken. Het deurmatje met de hond met een poststuk inswel lief, maar waarom welcome en niet welkom [kan je geen Nederlands praten of zo, we zijn toch niet in Engeland] net als "beware of the dog", wat ook geen Nederlandse praat is. Wat wel humor was, was de waarschuwing om op te passen voor de schildpad, maar ook niet in het Nederlands. Bij het bezorgen wil ik de post achter de klep krijgen, maar ik kijk wel uit om m'n vingers te veel naar binnen te steken, want soms trekt een hond de post onverwacht uit je handen en dan moet hij niet een vinger te pakken hebben : Beter deze honden van steen, die niet kunnen bijten, dan echte honden Hek is in ieder geval dicht.

@Mr. Sanddman

maar ik kijk wel uit om m'n vingers te veel naar binnen te steken, want soms trekt een hond de post onverwacht uit je handen en dan moet hij niet een vinger te pakken hebben

Ik heb altijd zo een tang waar je bv. gebak of andere etenswaren mee aanreikt in de tas of aan mijn riem hangen.
Die gebruik ik dan op de bekende asociale adressen met stroeve borstels in de klep en een hond achter de deur om de kleinere slappe poststukjes er doorheen te wringen zonder mijn vingers in gevaar te brengen. Grote zware catalogi o.i.d. sla ik met veel verve en plezier met de vlakke hand naar binnen.

Nog wat andere bordjes gevonden. Vooral op deze site http://www.hondenspul.nl/N_frame.html?h ... _31-1.html kan je ""lekkere" bordjes bestellen: Wie verzint zulke agressieve teksten? Zou verboden moeten worden. Verder ook agressief: Deze is weer enorm postbodevriendelijk: En zo moet het:

Mr. Sanddman schreef:Nog wat andere bordjes gevonden [...]

Wacht U voor de hond, zijn gebit is sterk en gezond.

Hoe zou het eigenlijk komen dat veel honden zo hysterisch reageren op postbezorgers?
Het valt me op dat sommige honden anders reageren wanneer ik aan het bezorgen ben (dan worden ze helemaal agressief als ze me in de verte zien (horen?) aankomen) dan wanneer ik in m'n vrije tijd in m'n gewone kloffie door dezelfde straat loop (dan negeren ze me gewoon).
Mijn theorie is dat honden wellicht een hekel hebben aan het geluid van klepperende brievenbussen.
Of zou het de kleur van de bedrijfskleding zijn die agressie opwekt? Of de bundel post in de hand?
Is er geen hondenbezittende postbezorger die enig licht op de zaak kan werpen?

@Mr. Sanddman

En zo moet het:

Droom verder. Hebben ze toch allemaal schijt aan.

ike schreef:Hoe zou het eigenlijk komen dat veel honden zo hysterisch reageren op postbezorgers?

Je komt op hun terrein (vrij plotseling), ze maken een hoop drukte en ja hoor...je gaat meteen weer weg. Ha, denkt de hond, dit gedrag heeft succes, vaker doen! Op mij reageren honden ook heel anders als ik ze in mijn vrije tijd tegen kom.

Ja bij mij ook. In mijn vrije tijd keuren ze mij geen blik waardig. Blijven netjea aan de lijn of komen even snuffelen, maar zodra ik met een bundel post in de hand loop....

Honden vinden postbodes irritant, omdat ze weten dat dat irritante figuur, die bij de brievenbus zit te klepperen steeds weer terugkomt. Als de hond hard blaft blijkt de postbode na het geklepper wel op te rotten, maar die #@$ komt steeds weer terug, dus het liefst bijten ze hem eens in z'n poot, zodat ie misschien nooit meer terug komt. Maar hard blaffen blijkt toch een beetje te helpen want : de postbode gaat steeds weer weg, dus dat blaffen houden ze erin. Een postbode is ook aan kleding en een stapel post te herkennen en het is vaak steeds dezelfde.

Ben ooit gebeten door een loslopende erfhond, winkelhaak in mn kuit dus naar de huisarts. Ik heb daar niet meer bezorgt, gaf die post aan de boerderij ervoor. Dat was ok het depot vond het een goede oplossing.
Ben totaal geen bangerd en dit incident was gigabalen.