Eindelijk ik ben weer thuis. na een tijdje op me telefoon op het forum te zitten, kan ik eindelijk weer ff rustig zitten en beginnen met me kleine verhaaltje!
ik had niet zo veel bakken, dus dat verklaart het dat ik zo snel klaar was. en blij dat ik was toen de sneeuw daadwerkelijk weg was! ook helemaal geen gladheid meer! alleen het was een beetje nat.
ik ben met me domme kop vergeten om me regenpak aan te trekken, dus ik was zijknat toen ik uiteindelijk weer terug kwam. Zo als ik al die tijd al gedacht had, waren me fietsbanden toch weer naar de klote! ze zijn veelste zacht, maarja ik wilde ook gewoon rijden. ook stond ik weer bij dat verzorgingshuis. in de regen op het belletje drukken. vrouwtje doet het raam open. zal ik open doen voor je? ik zo, als het mag? dan ken ik de post naar binnen gooien. ze probeerde het van een afstand maar moest toch nog omlopen. ook kreeg ik een ander vrouwtje die liplezend zei, volgende keer ff kloppen! en toen zat ik echt van kloppen? mens je hebt me zelfs zien aankomen op me fiets? je hebt me zelfs aan gekeken!? en dan als nog moet ik door de bagger heen om te kloppen???? ik knikte wel vriendelijk maar ik was best kwaad! zo lekker naar dordrecht. een beetje uitzieken... loopt de blaffen als een hond
is back since 8/7/13!
